برج پیر علمدار

آرامگاه پیر علمدار که در محله خوریا نزدیک مسجد جامع و مدرسه حاج فتحعلی بیگ قرار دارد و در آن محمد بن ابراهیم پدر ابو حرب بختیار ملقب به پیر علمدار، حاکم ایالت قومس به سلطنت محمد غزنوی دفن شده است و همچنین این آرامگاه در سال 1310در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

این آرامگاه در سال 417 قمری ساخته شده است .

چشمگیرترین بخش آرامگاه را روی نوار حاشیه قوس سردر،است ، یعنی کتیبه‌هایی تزئینی که روی آنها بقایای نوشته‌هایی با گچبری زیبا قابل تشخیص هستند ورودی آرامگاه یک قاب مستطیل شکل است که سردر و ستون‌هایی پیل پا مانند آن را دربرگرفته‌ است و همچنین اولین چیزی که در آرامگاه پیر علمدار توجه تان را جلب خواهد کرد، کتیبه‌ای است که به خط کوفی نوشته شده است.

بخش بالای برج شامل 7 نوار با تزئینات زیبای آجر تراش و یک کتیبه تسمه‌ای است که دورتا دور پیکره برج را فراگرفته‌ است و همچنین نگاره‌هایی که در گوشه و کنار آرامگاه به چشم می خورند، به دو روش هندسی و دوردار کار شده‌اند و نیز بدنه استوانه‌ای برج این آرامگاه دو بخش دارد که قسمت پایین که حدود نیمی از ارتفاع کلی برج را دربرمی‌گیرد، آجرکاری ظریف و ساده بدون بندکشی دارد و در این بخش فقط دروازه ورودی بنا جا گرفته که با تزئینات خود یکنواختی سطح برج را تغییر می‌دهد.

نمای خارجی آرامگاه با گنبد مدور آجری کم‌خیز آن از نمونه‌های ارزشمند معماری آغاز قرن پنجم هجری قمری ایران است و همچنین ارتفاع گنبد این مقبره 13 متر، قطر داخلی آن چهار و نیم متر است.و همچنین این بنا در فضای داخل و خارج، طرحی دایره شکل دارد و نیز درگاه ورودی آن هم در جنوب غربی رو به سوی مسجد و صحن است.