خانه موزه تهران

عمارت سرای کاظمی مربوط به دوره قاجار است و قسمتی از طبقه همکف به مرکز اسناد و کتابخانه اختصاص دارد که شامل کتاب‌های مجموعه تاریخ تهران، معماری هنر و همچنین تحقیقات میدانی که میراث فرهنگی انجام و شناسنامه های ثبتی بناها است.

سرای کاظمی متعلق به سید کاظم وزیردواب است که از ماموران محمد شاه بوده است

در پروژه‌ای در قالب مردم شناسی که شهرداری با استفاده از ماکت‌ها و عروسک‌هایی مشاغل و آداب و رسوم مردم تهران طی 150 سال گذشته را به نمایش گذاشته در این مجموعه به صورت کوچک و دایمی برقرار شده است. همچنین با استفاده از ویترین‌های شیشه ای اشیا و ابزاری که از زمان قاجار تا دوره پهلوی اول جمع آوری شده به نمایش گذاشته شده است. حتی تحولات پوشش از سال 1310 تا سال 1314 هم در این مجموعه به نمایش گذاشته شده است که هم لباس سنتی دوره قاجار و هم تحول لباس‌های سنتی به لباس فرنگی را نشان می دهد. ( کلاه پهلوی، کت و شلوار و کروات)

حیات بیرونی در جنوب و اندورنی در شمال واقع شده است و خانه فعلی بخش کوچکی از مجموعه ای بوده است که اکنون جدا شده است. آنچه از قسمت اصلی این خانه بازمانده است قسمت شاه نشین است که یک طبقه زیر و یک طبقه روی دارد. بادگیرها و تزیینات بیرونی و نمای زیبای آجری و پنجره‌های ارسی از ویژگی‌های منحصر به فرد معماری این ساختمان است. همچنین با استفاده از ویترین‌های شیشه ای اشیا و ابزاری که از زمان قاجار تا دوره پهلوی اول جمع آوری شده به نمایش گذاشته شده است.

این مجموعه قرار است به عنوان خانه موزه تهران قدیم جنبه‌های آموزشی خاصی را ایفا کند. که گروه هدف آن دانش آموزان و دانشجویان هستند که باید با گذشته و تاریخ آشنا شوند. هویت فرهنگی تهران نیاز به بازشناسی دارد و این بازشناسی انتقال یک بنیاد فرهنگی از نسل قدیم به نسل جدید است.

«دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران‌شهر» سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران