موزه گرافیک تهران (ارباب هرمز)

موزه‌ی گرافیک ایران به همت انجمن صنفی طراحان گرافیک و حمایت سازمان زیباسازی شهرداری تهران به منظور حفظ، پژوهش و نمایش میراث طراحی گرافیک در عمارت تاریخی ارباب هرمز تاسیس شده است. مجموعه‌های موزه، شامل آثاری از پیشگامان گرافیک مدرن تا طراحان هم-عصر است.

بنا بر شواهد تاریخی عمارت مجید آباد یا ارباب هرمز، بنایی متعلق به اواخر دوره­ی قاجاریه بوده، که در قریه­ای به همین نام قرار داشته است.

نخستین مالک این اراضی که به روشنی در اسناد تاریخی از او نام برده شده، حاج محمد خان ابری (بسطامی) معروف با حاجب­الدوله است.

پس از وی اراضی، به فرزندش محمد حسین خان مشیر خلوت رسید و در زمان مظفرالدین شاه این اراضی در تصرف میرزا نصرالله ناصرالسلطنه بود.

بعد از استیلای مشروطه خواهان بر تهران، مالکیت اراضی به لطفعلی امیر مفخم فرزند امام قلی خان بختیاری منتقل شده و پس از او به فرزندش ابواقاسم خان بختیار می‌­رسد.

هرمز آرش معروف به ارباب هرمز از زرتشتیان محله­ی خیرآباد یزد، پس از بازگشت از هندوستان، با حاصل کار و تلاش خود در سال ۱۳۲۷ خورشیدی تهران­پارس فعلی را که حدود ۳۶ میلیون متر مربع مشتمل بر سه قریه­ی مجید آباد، مهدی آباد و حسین آباد بود از همسر بیوه­ی ابوالقاسم خان بختیار خریداری می‌­کند.

عمارت فعلی ارباب هرمز بخشی از اراضی خریداری شده است که در ابتدا در باغی به نام «باغ اناری» به وسعت یک میلیون متر مربع بنا شده بود، که در حال حاضر ۴۲۰۰۰ مترمربع از باغ باقی مانده است.

بهترين زمان براي بازديد از اين جاذبه تمام فصول سال مي باشد.

١٠:٠٠ الي ١٨:٠٠

این بنا در سال ۱۳۸۴ به شماره­ی ۱۴۶۱۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

موزه‌ی گرافیک ایران با گردآوری مجموعه‌ها، برگزاری نمایشگاه‌ها، تفسیر آثار و فعالیت‌های آموزشی، منزلت و ارزش طراحی گرافیک را در وجوه گوناگون زندگی مردم آشکار ساخته و زمینه‌ای مستعد برای اندیشیدن و طرح افکنی آینده طراحی گرافیک ایران فراهم می‌-آورد.

چشم انداز موزه‌ موزه گرافیک ایران بر آن است در حوزه‌ی تاریخ گرافیک ایران و همچنین تحولات معاصر طراحی گرافیک با مخاطبین ارتباط برقرار کند و به موزه‌ای معتبر در سطح ملی و بین‌المللی تبدیل شود.

عمارت فعلی معروف به ارباب هرمز مساحت تقریبی ۹۰۰ مترمربع دارد و به سبک ترکیبی از معماری سنتی با معماری غربی، در دو طبقه ساخته شده است. این بنا به‌همراه زیرزمینی کوچک در ابتدا در باغی به وسعت یک میلیون مترمربع بنا شده بود که در حال حاضر ۴۲ هزار مترمربع از آن باقی مانده است.