منطقه شکار ممنوع خرقان نوبران

منطقه شکار ممنوع خرقان در شمال شهرستان زرندیه تا جنوب بخش نوبران ساوه را در بر گرفته است. وجود زیستگاههای حساس، ارزشمند و گونه های نادر گیاهی علت این ممنوعیت شکار در این منطقه است.

این منطقه از ۱۱ مهرماه ۱۳۸۹ به مدت یکسال به عنوان منطقه شکار ممنوع تعیین شده اعلام شد و حفاظت از آن به طور مشترک بر عهده اداره حفاظت محیط زیست ساوه و زرندیه قرار گرفت و مجددا در اول آبان ماه ۱۳۹۰ به عنوان منطقه شکار ممنوع شناخته شد.

مواردی همچون کفش مناسب طبیعت گردی، یک دست لباس اضافه، عینک آفتابی، کرم ضد آفتاب، کلاه و پاوربانک به همراه داشته باشید.

سرزمین خرقان در مجموع ناحیه ایست کوهستانی که دو سلسله جبال معروف آن یکی خرقان داغ در حد فاصل خرقان و دهستان درجزین و خلجستان ساوه و دیگری رامند میان خرقان و رامند و دهستان زهرا قرار دارد. سلسله خرقان داغ در طول منطقه‌ایکه در داخل آن واقع است در هر محل بنامی خوانده می‌شود.

دو گردنه معروف این سلسله کوه یکی سلطان بلاغ و دیگری آوه نام دارد که گردنه آوه در هنگام زمستان اغلب بسته می‌شود. رودهای عمده ناحیه خرقان عبارتند از: خررود ـ کلنجین ـ آوه و رودک. زمینهای خرقان از آب رودها و کاریزها مشروب می‌شود.

محصولات کشاورزی خرقان را گندم و جو، حبوبات، بادام و کشمش تشکیل می‌دهد.

دامداری نیز در دهات آن رواج دارد و عمده آنرا در مرحله نخست گوسفند و بز و بعد گاو تشخیص می‌دهد. مرکز بخش خرقان شرقی و غربی آوه است که در ١١٠ کیلومتری جنوب قزوین بر سر راه قزوین ـ همدان قرار دارد مرکز خرقان شرقی قصبه کلنجین است که در٣۴ کیلو متری شرق آوه قرار دارد. کلنجین در گذشته اعتبار بیشتری داشته و مرکز تمامی خرقان بشمار میرفته است.

بهترین زمان برای بازدید از این جاذبه فصل بهار و تابستان است.

در منطقه خرقان گونه هايي همچون كل، بز، قوچ، ميش، كبك، تيهو و ساير پرندگان شكاري و گونه هاي نادر گياهي وجود دارد.