امامزاده اظهربن علی (ع) درجزین

بنای امامزاده اظهر بن علی به شکل برجی استوانه‌ای شکل است که 20 متر ارتفاع و 19 ترک دارد و قطر داخلی آن بیش از 7 متر است. گنبد این بقعه مخروطی شکل می‌باشد و پوشش خارجی آن با آجرهای خفته و راسته ساده ساخته شده است.

این امامزاده در تاریخ 2 اسفند 1327 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

بنای امامزاده اظهر بن علی از آثار دوره مغول (قرن هفتم قجری قمری) و مربوط به دوره ایلخانی است. آندره گدار؛ معمار فرانسوی نخستین محققی است که از این بنا یاد می‌کند و پس از آن مصطفوی به طور جامع به بررسی و وصف این بنا پرداخته است.

ورودی بنای امامزاده اظهربن علی (ع) درجزین در سمت شرقی بقعه واقع شده است. در سمت جنوبی داخل حرم صندوق چوبی قرار گرفته که دارای کتیبه و آیاتی از قرآن مجید است. این صندوق در سال 1056 هجری قمری به فرمان شاه عباس دوم صفوی ساخته شد و در سال 1350 هجری قمری قسمت‌هایی از آن ویران شد و به سرقت رفت ولی بعدها تعمیر شد.

طول صندوق مانند بسیاری از صندوق‌های عصر صفوی در قسمت پایین 279 سانتی‌متر و در بالا 270 سانتی‌متر و عرض آن در پایین 127 سانتی‌متر و در بالا 116 سانتی‌متر است. ارتفاع صندوق نیز 142 سانتی‌متر است که 50 سانتی‌متر پایینی آن به شکل سکو مانند است. بر روی کتیبه‌های صندوق سوره فتح به خط ثلث برجسته درج شده است. در زیر کف بقعه، مرقد اصلی قرار دارد که با دری در قسمت جنوب بقعه می‌توان به آن وارد شد. محوطه سرداب مربع شکل است.

با توجه به وضعیت آب و هوایی استان همدان، فصل های بهار و تابستان، مناسب ترین زمان برای بازدید از این جاذبه هستند.

امامزاده اظهربن علی(ع) تا چند دهه پیش از چشم جغرافی‌نویسان و جهانگردان به دور مانده بود و به همین دلیل باعث شده که اطلاعات کاملی از این بنا موجود نباشد.

در سال 1393 این امامزاده که سه سال قبل دچار آتش سوزی شده بود، تعمیر شده و ضریح باستانی و آسیب دیده آن به موزه گنبد علویان همدان منتقل شد.

متاسفانه در سال 1390 این بنا دچار آتش سوزی شد و بخش زیادی از ضریح چوبی و فرش های آن از بین رفت.