امامزاده ناصر (ع)

نسب نامه او چنين است: ناصرالدين علي بن مهدي بن محمدبن حسين بن زيدبن محدبن احمدبن جعفربن محمدبن عبدالرحمن بن محمد البطحايي بن قاسم بن حسن بن زيدبن امام حسن مجتبي(ع) كه در اواخر قرن هشتم و آغاز قرن نهم مي زيسته و از شخصيت هاي برجسته آن زمان بوده است.

بارگاه ناصرالدّین علی بدون صحن و بیوتات و از آثار قرن دوازدهم یا اواخر دوره صفویه است که هم زمان با ایوان مسجدامام حسن عسکری علیه السلام بنا شده است.

بر فراز بقعه، گنبدی هشت ضلعی با ساقه‌ای بلند به ارتفاع حدود 2 متر قرار دارد که شش پنجره جهت نورگیری در آن تعبیه شده است.

تمام ازاره‌ی حرم به اندازه‌ی 80 سانتی‌متر با سنگ مرمر پوشش یافته و الباقی گچ اندود شده و نقاشی سبز و آبی دارد. فضای زیر گنبد، دارای چند طاق قوسی نیم‌کره به شکل 12 پَر تشکیل یافته و شبیه چتر است و به آن گنبد چتری هم می‌گویند. نمای خارجی گنبد، ایزوگام و با رنگ سبز نقاشی شده است.

در جنوب بقعه، ایوان و مدخل اصلی زیارتگاه قرار دارد. زمین زیارتگاه مجموعا هفت هکتار است و صحن اصلی بقعه حدود دو هزار متر مربع می‌باشد و دارای پارکینگ و فضای سبز مناسب است. در ضلع غربی بقعه، پلکانی در حدود 100 ردیفه احداث شده است.

در ضلع شرقی بقعه نیز راهی به سمت حرم باز می‌شود؛ اما راه اصلی حرم از سمت جنوب است که مقابل آن صحن بزرگی قرار دارد و به جهت شیب تند آن دوازده پلکان در آن احداث شده است. چند سالی است که اداره‌ی اوقاف شهرستان تویسرکان با جدیت تمام در حال اجرای طرح توسعه‌ی این زیارتگاه است. ضریح کنونی، ضریح فلزی زیبایی است که در سال 1391 تعویض شده است.

با توجه به وضعیت آب و هوایی استان قم، فصل های بهار و اوایل پاییز زمان مناسبی برای بازدید از این جاذبه است.

اصل بنا به صورت مربع و به طول و عرض بیست متر است که در هر جهت، دو اتاق کوچک به ابعاد تقریبی 3 متر در 4 متر طراحی شده است. فضای اصلی داخل حرم به صورت هشت ضلعی است و چهار زوایه‌ی آن 4 متر و الباقی حدود 2 متر است.