امامزاده یحیی همدان

بنای امامزاده یحیی همدان دارای دو ورودی است که یک درِ آن به داخل کوچه و درِ دیگر به بلوار باز می‌شود. ورودی اصلی این امامزاده در ضلع غربی دارای سردری قوس‌دار و دو مناره ساده است. در هنگام ورود به حیاط، طاق‌نمای زیبای ورودی امامزاده دیده می‌شود که دور تا دور آن آینه‌کاری شده اما در برخی قسمت‌ها از بین رفته است. در چهار گوشه جبهه خارجى ساختمان مقبره، راه‌پله‌هایى براى دسترسى به حجره‌هاى طبقه دوم و پشت‌بام وجود دارد.

با توجه به وضعیت آب و هوایی استان همدان، فصل های بهار و تابستان، زمان مناسبی برای بازدید از این جاذبه هستند.

با توجه به تزئینات بنای امامزاده یحیی همدان ، به نظر مى‌رسد این بنا از آثار سده‌هاى هشتم تا دهم هجرى قمری است و رواق آن را در دوره صفویه بر اطراف آن افزودند.

از ویژگی های این امامزاده می توان به این نکته اشاره کرد که در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۳۲۴۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

نسب این امامزاده با هشت واسطه به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسد.

بقعه امامزاده یحیی همدان در وسط حیاطی بزرگ و مستطیل شکل قرار دارد که دیواره‌های شمالی، جنوبی و شرقی، آن را محصور کرده‌اند. مقبره دارای پلان مستطیل شکل و دوطبقه است و در هر ضلع آن ایوانی کشیده شده است که با یک ورودی قوس‌دار به داخل بقعه راه می‌یابد.

ورودی اصلی که در ایوان غربی قرار دارد، آینه‌کاری شده است و در آن اشعاری از محتشم کاشانی و ذکر نام پنج تن و تاریخ 1306 به چشم می‌خورد. داخل بقعه، حرم مربع شکل بزرگى به ابعاد 6 متر در وسط قرار دارد. در میان حرم، ضریح چوبى به طول 260 و عرض 182 و ارتفاع 108 سانتى‌متر روى پایه مرمرى از سنگ‌هاى قدیمى قرار دارد که در حدود 15 سانتى‌‌متر ارتفاع دارد.

در داخل ضریح صندوقى به طول 174 سانتى‌متر و عرض 1 متر با ارتفاع 104 سانتى‌متر قرار گرفته است. در دو سوى طول صندوق، منبت‌کاری‌های زیبایی انجام شده که به قرن‌هاى هشتم و نهم هجرى قمری مربوط است.