بیمارستان وزیری

در کتیبه کاشی بالای سر در این بنا چنین نوشته شده است :«مریض خانه ملتی که حسب الوصیه مرحوم میرزا عیسی وزیر ... آقای شیخ هادی مجتهد نجم آبادی از ثلث آن مرحوم بنا فرموده اند و ابتدا باز شدن از غره(اول) شهر رمضان 1318 ه.ق»

این بیمارستان که در سال 1277 به وصیت «میرزاعیسی وزیری» و با همت «آقاشیخ‌هادی نجم‌آبادی»، در مساحتی به وسعت 4000 متر احداث شد ، مدت‌ها به عنوان مدرسه طب مورد استفاده قرار می گرفت و سپس با تاسیس دانشگاه تهران در اختیار دانشکده پزشکی درآمد.

آن چه از این یادگار مهدپزشکی ایران به جا مانده تنها بنایی در بخش جنوبی بیمارستان است که به عنوان یکی از باارزش‌ترین بناهای تاریخی منطقه شمالی سنگلج در سال 1378 به شماره ثبتی 2383 به ثبت سازمان میراث فرهنگی رسیده است. این بنای قدیمی‌با معماری دوره قاجار ، پس از مرمت و سامان‌دهی جهت حفظ ارزش‌های تاریخی آن به عنوان موزه تاریخ پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

خش شمالی بیمارستان که به شکل u بوده بعد از سال 1350 به دلیل نبود امکانات مالی و عدم توجه مسئولان بهداری وقت، بدون کاربری رها شده و بدین ترتیب دومین بیمارستان تخصصی بزرگ دهه‌های نخستین 1350 به مخروبه‌ای فراموش شده تبدیل می‌شود. بخش جنوبی بنا شامل در ورودی بیمارستان و یک حمام است که با داشتن دیوارهای باربر با ضخامت 1 متر و طاق‌های آهنگ روی این دیوارها، بنایی به جا مانده از دوره قاجاری محسوب می‌شود.در طرف شرقی در ورودی، حمامی‌قرار گرفته که در حال حاضر به صورت یک اتاق درآمده است. در طرفین در ورودی بنا نقشه‌هایی با آجر ختایی ایجاد شده که زیبایی خاصی را به آن بخشیده و کتیبه کاشی کاری شده سردر جنوبی که معرف بانیان بیمارستان است، با قدمتی تاریخی جلوه ویژه‌ای را به بنا بخشیده است.

بیمارستان وزیری نجم آبادی که 107 سال پیش، از ثلث مال مرحوم «میرزاعیسی وزیری» و مریدان «شیخ‌هادی نجم‌آبادی»، با گنجایش 10 تخت خواب به صورت خیریه احداث شد، هم اکنون تحت نظارت اوقاف و با تولیت اخلاف شیخ‌هادی نجم‌آبادی است. این بیمارستان از سال 1277 تا 1350 با دو بخش تخصصی جراحی و طب فعالیت داشته که بخش جراحی آن زیر نظر دکتر «ولس آلمانی»، و بخش طب آن زیر نظر دکتر «سعید ابوتراب»، اداره می‌شده است.