روستای خوش ییلاق

این روستا 600 سال پیش بنا نهاده شده است و نام های قدیمی آن "خوش آیلان یاخاش آیلان" است.

در روستای خوش ییلاق دو طایفه ی بزرگ زندگی می کنند که از نوادگان نوروزخان و غلام خان بوده اند به همین مناسبت فامیلی این دو طایفه بزرگ به نام های نوروزی که از نوادگان نوروز خان و غلامی که از نوادگان غلام خان هستند .

این دو طایفه از ابتدای شکل گیری این روستا در اینجا زندگی کردند و تا کنون نیز زندگی می کنند . جمیت این روستا با احتساب کسانی که از این روستا خارج شده اند حدودا به ۱۵۰۰ خانوار می رسد که به لحاظ نبود امکانات از این روستای توریستی خارج و به شهرستانهای همجوار کوچ کرده اند .

در حال حاضر نیز در فصل تابستان حدود ۳۰۰ خانوار و در بقیه ایام حدود ۱۰۰ خانوار در این روستا ساکن هستند . اکثر کسانی که از روستا خارج شده اند در شهرهای آزادشهر و شاهرود زندگی می کنند البته در جاهای دیگر از قبیل گرگان تهران و ... نیز ساکنند اما در اقلیت می باشند .

بهترین زمان برای بازدید از این جاذبه فصل بهار و پاییز است.

این جاذبه دارای امکاناتی همچون:سرویس بهداشتی،مسجد،بوفه و... است.

مواردی همچون کفش مناسب طبیعت گردی، یک دست لباس اضافه، عینک آفتابی، کرم ضد آفتاب، کلاه و پاوربانک به همراه داشته باشید.

کشاورزی مردم در کاشت محصولاتی همچون گندم - جو- عدس - سیب زمینی - یونجه و در بخش باغداری نیز کاشت درختان گیلاس و آلبالو و گردو خلاصه می شود.

در بخش دامداری نیز نگهداری گوسفند و گاو از عمده فعالیت های آنان است و زندگی مردم از این راه تامین می شود.

البته تعدادی از مردم نیز در ادارات و نهادهای دولتی و خصوصی مشغول کار هستند که اغلب از روستا مهاجرت کرده و در شهر زندگی می کنند که به صورت فصلی و در ایام تابستان به روستا آمده و در بقیه ایام نیز به شهر برمی گردند.

پیرامون این روستا را جنگل‌ها و مراتع سرسبز خوش ییلاق فرا گرفته و چشمه‌ها و ریزابه‌های فراوانی در اطراف آن جاری است. گردنه معروف خوش ییلاق که یکی از زیباترین گردنه‌های البرز شرقی در ایران است از کنار این روستا عبور می‌کند و شهر شاهرود و استان سمنان را به شهر علی آباد و استان گلستان متصل می‌کند. سراسر مسیرگردنه خوش ییلاق دیدنی و زیباست. 

این روستا متاسفانه با تمامی ارزش های بالقوه هنوز از نداشتن امکانات رنج می برد و همین عامل نیز مهاجرت را شدت بخشیده است.

متاسفانه نبود مدرسه راهنمایی باعث مهاجرت نود درصدی جمیعت از این روستا به شهرهای همجوار شد و امروزه کمبود جمعیت زاییده این معناست.