شهر باستانی استخر

یکی از مهم ترین آتشکده های ایران در شهر استخر واقع بوده است و مهم ترین پرستشگاه ایران، معبد آناهیتا یا الاهه آب در این شهر قرار داشته است. پادشاهان ساسانی در این معبد تاج گذاری می کردند و در همین معبد بود که موبدان موبد هنگام تاج گذاری یزد گرد سوم به رستم فرخ زاد اظهار کرد که طبق اوضاع کواکب در زمان پادشاهی یزد گرد سوم اعراب بر ایران مسلط خواهند شد و روحیه رستم فرمانده سپاه ایران و یزد گرد را خرد کرد تا به شکست و انحطاط ایران انجامید.

استخر یکی از شهر های کهن ایران است که تا پایان روزگار ساسانیان زیستگاه و محل بالندگی و شکوفایی بوده و از بزرگ ترین و آباد ترین بخش های ایران باستان محسوب می شده است. در گستره تاریخ بسیاری از پادشاهان بوده اند که آرزوی تسخیر و فتح این شهر آباد را داشتند. شهر اصطخر ۵ سال پیش از میلاد و ۱۰ سال پس از آن قدمت دارد و شاهد تاجگذاری‌ها و جشن‌ها و شکوه بسیاری بوده و صدها هزار نفر ساکن داشته‌است.

کنار جاده مرودشت ارسنجان چند قطعه سنگ حجاری شده بر روی هم قرار دارد که حالت دروازه را دارد و مردم در قدیم به آن تخت طاووس می گفتند. این دروازه شهر استخر بوده و شهر در برابر آن بین دو کوه رحمت و حاجی آباد یا نقش رستم قرار دارد. در شمال ویرانه های شهر استخر اکنون رودخانه سیوند یا پلوار که در ایران باستان مدوس نامیده شده است وجود دارد که به رود کر می پیوندد؛ اما در سده چهارم هجری قمری روی آن رودخانه در مجاورت یکی از دروازه های شهر استخر پلی به نام پل خراسان وجود داشته است که امروزه اثری از پل و جای آن وجود ندارد. شهر استخر مانند همه شهرهای دوران باستان باروی محکمی داشته است که در سده های اول ورود اسلام به ایران چندین مرتبه توسط اعراب ویران شده است.

اصطخر در دره‌های باریک پلوار (رود)، بین شمال کوه رحمت و نقش رستم واقع شده‌است. اصطخر در نزدیکی جایی که دره به‌سوی مرودشت باز می‌شود قرار گرفته‌است و تا نزدیکی‌های تخت جمشید گسترش می‌یابد.

شهرداری شیراز - وبلاگ شهر استخر - دانش نامه ویکی پدیا - خبرگزاری میراث فرهنگی