منطقه حفاظت شده میرآباد

پوشش گیاهی:
علاوه بر اجتماع درختان بلوط زاگرسی که ۷۰ درصد پوشش جنگلی منطقه را تشکیل می‌دهد، اجتماعات کوچکی از ولیک، زالزالک، بنه، کیکم، گردو، بادام وحشی و بعضا سماق در منطقه قابل مشاهده است.
همچنین تک درختان سیب، گلابی، گوجه وحشی، زالزالک و آلبالوی وحشی و نسترن نیز در منطقه به چشم می‌خورد.
مضافا اینکه در اکثر دره‌های پرآب، اجتماعات بزرگ گردو شکوه خاصی به منطقه بخشیده است. همچنین در کنار و حاشیه رودخانه‌ها اجتماعات بید و زبان گنجشک و تبریزی نیز یافت می‌شوند.
گونه‌های شاخص جانوری:
شاخص‌ترین گونه جانوری منطقه حفاظت شده میرآباد خرس قهوه ای است که در ارتفاعات این منطقه زندگی می‌کند.
از دیگر گونه‌های شاخص جانوری منطقه می‌توان به سنجاب ایرانی (با جمعیت مناسب)، گراز، گرگ، خرگوش، روباه، لک لک سفید، کشیم بزرگ، شاه بوف، قرقی، گونه هایی از اردک ها، گونه‌های مختلفی از مارمولک‌ها اشاره نمود .

منطقه میرآباد طی مصوبه شماره ۲۲۰ شورای عالی محیط زیست (کمیسیون زیر بنائی دولت) مورخ ۱۳۸۰/۷/۲۵ بعنوان منطقه حفاظت شده به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.

بهترين زمان براي بازديد از اين جاذبه فصل بهار و تابستان مي باشد.

از چشم اندازها و تفرجگاههای آن می توان به تفرجگاه پردانان, آبشار بسیار زیبای خرپاپ, دره ی خرپاپ», آبشار «نیوژ» و حوزه ی رودخانه ی زاب و مناظر بسیار دل انگیز جنگلهای «آلواتان» به طرف «آلی مران» اشاره کرد كه ميتوانيد از اين جاذبه ها بازديد كنيد.

پوشش جنگلي در بخش اعظم منطقه حفاظت شده میرآباد تقريبا بصورت جنگل توده اي همسان است که بيش از 70 درصد آن را درختان بلوط تشکيل داده است. گونه هاي درختي ديگري نيز در آن موجود مي باشد.

از چشم اندازها و تفرجگاههاي امیرآباد مي توان به تفرجگاه پردانان, آبشار بسيار زيباي خرپاپ, دره ي خرپاپ, آبشار نيوژ و حوزه ي رودخانه ي زاب و مناظر بسيار دل انگيز جنگلهاي آلواتان به طرف آلي مران اشاره کرد. اين چشم اندازها هر ساله مسافران و کوهنوردان بسياري را به تماشا مي خوانند..