منطقه حفاظت شده میشداغ

وسعت منطقه حفاظت شده میشداغ 59301 هکتار در سطح (به استثنا ناهمواری ها) است. پوشش گياهي منطقه حفاظت شده میشداغ فقير و عمدتاً از درختان ، درختچه ها ، بوته ها و علوفه هاي كم تراكم كنار، رمليك، گز ، قيچ، گون، ني، انواع گرامينه ها، لگومينوها، گراس ها و تورب هاي يک يا چند ساله نظير، پهمن، علف مار، هنزل، كهورک، اسكنبيل، استبرق، خارشتر، كاروان كش و ... تشكيل شده است.

منطقه میشداغ از سال 1390 به منطقه حفاظت شده تبدیل شد.

منطقه حفاظت شده میشداغ از بارندگي كمتر از 250 ميلي متر در سال برخوردار است و اقليمي گرم و خشک دارد منابع تامين آب منطقه چند چشمه دائمي است كه عمدتاً از آبدهي كمي برخوردارند. این جاذبه در حال حاضر تنها منطقه‌اي است كه مي‌توان تعداد محدودي از آهوان استان خوزستان را در آن مشاهده کرد.

منطقه حفاظت شده میشداغ در فصول پائيز و زمستان دارای آب و هواي معتدل و مطلوبی است كه تا اواسط فروردين و با رويشي كامل گونه‌هاي گياهي ادامه می یابد و این خود مناسب‌ترین عامل جهت توسعه اکوتوریسم منطقه به شمار می‌رود.

برخی از خزندگان منطقه حفاظت شده میشداغ شامل اورانوس‌ها و آگماي دم تيغي است که به وفور در منطقه ديده مي‌شوند. علاوه بر آن انواع مارمولك و اسكينك و مارهائي همچون افعي شاخدار، شترمار، مارپلنگي، كورمار خوزستاني، مارقيطاني و... در منطقه ديده مي‌شوند كه بعضاً سمي، نيمه سمي و يا غير سمي هستند.