منطقه شکار ممنوع خرمن کوه

خرمن کوه پديده ای گنبدى شکل در راه سروستان به استهبان و در همسايگى درياچه بختگان استان فارس است. سازندهاى اين کوه شامل جهرم–آسمارى (پليوسن ميوسن) است. برخى پژوهشگران بر اين باورند که خرمن کوه يک گنبد نمکى برونزد نيافته است. ريخت ويژه اين کوه، بر درست بودن اين باور صحه گذاشته است.

دشت های شهرستان فسا كه از آبرفت های دوره ی كواترنری پوشیده شــده اند ، نسبتاً هموار بوده و پستی و بلندی چندان زیادی ندارند. ارتفاع این دشتها در هیچ نقطه ای كمتر از 1100 متر نیست و شیب آن حدود یك الی سه درصد است.

برای دیدن این منطقه با اداره حفاظت محیط زیست باید هماهنگ شوید.

خرمن کوه ناودیس بزرگی است كه ارتفاعات اطراف آن توسط طاقدیسها به وجود آمده و بطور كلی نزدیك به 40 درصد از وسعت شهرستان فسا دشت و بقیه كوهستانی است. ارتفــاعــات شهرستان فســا دنباله ی رشته كوههای زاگرس با جهت شمال غربی ، جنوب شرقی هستند كه با ایجاد دهلیزها و مخروط افكنه در امتداد خود مراكز سكونتگاهی این شهرستان را بصورت متمركز(طولی ،میدانگاهی) شكل دادند.

در اين منطقه شاهد پوشش گياهي استپي و نيمه استپي خواهيد بود كه اين نوع پوشش گياهي منطبق بر منطقه ي نيمه خشك بوده و به علت دخالت بي رويه انسان، رستنيهاي طبيعي آن اغلب نابود و علف هاي هرز جانشين آنها گرديده و مهمترين گياهان اين نوع پوشش عبارتند از كنگر، جاشير، بومادران، خارشتر، شاطره، اُشنان يا اُشْلـُنگ، دِرمنه، گَــَون ( كتيرا )، اسپند، اسفناج وحشي، شيرين بيان، بوته هاي گز و درختاني مانند،‌ بيد، كاج، سرو و...

پوشش گياهي جنگلي اين منطقه در ارتفاعات و نواحي نيمه شمالي شهرستان به وفور ديده مي شوند و در اصل نوعي از جنگل هاي تنك هستند كه در فواصل درختان درختچه هاي خاردار فراواني مشاهده مي شود و برخي آن را جنگل هاي مناطق خشك نيز مي نامند. معروفترين درختان جنگلي از اين نوع پوشش عبارتند از درختان اُرسْ (ســروكوهی = وُهــلْ )، بــادام كوهي، پستة كوهي، انجير، كيالك، كنار(سدر) ،گردو و .... علاوه بر اين ها در منطقه فسا حدود يك 180 هكتار جنگل مصنوعي از گونه هاي اكاليپتوس ،كاج ، اقاقيا ، سرو و… احداث شده است.

پستانداران منطقه خرمن كوه نيز شامل کل و بز، قوچ و میش، خرگوش، گرگ، روباه و… مي شود و پرندگاني چون کبک، تیهو و انواع پرندگان شکاری در این منطقه زندگی می کنند.

در ارتفاعات بیش از 2000 متر درختان اُرسْ (ســروكوهی = وُهــلْ ) پوشیده و در كمتر از این ارتــفاع، درختان پسته ی كوهی (بنه)، بادام كوهی (الوك) و زالزالك (كیالك ) وجود دارند كه از فرسایش خاك وافزایش سرعت آب و ایجاد سیل در ارتفاعات جلوگیری می كند. از نظر جنس و پوشش گیاهی كوه ها می توان گفت غلبه با سنگ های آهكی و گچی است.

با توجه به وضعيت آب و هوايي استان فارس، فصل بهار زمان مناسب تري براي بازديد از اين جاذبه است.