پل آجری لیلان چای ملکان

اين پل در يك كيلومتري جنوب شهر ليلان بر روي رودخانه ليلان چاي بنا گرديده است.

از نظر تاریخ گذاری با توجه به اینکه در پل هیچگونه کتیبه ای وجود ندارد خیلی مشکل به نظر می رسد ولی با توجه به شیوه معماری و طاقهای پل و همچنین شواهد آثار منطقه لیلان که غالباً بیشتر از دوره ایلخانی می باشد می توان این دیدگاه را مطرح کرد که پل مربوط به عصر ایلخانی است که راه گذر تخت سلیمان به مراغه از این راه کاروان رو قدیمی عبور می کرده است.

این اثر در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۳۹۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

بهترين زمان براي بازديد از اين جاذبه فصل بهار و تابستان مي باشد.

اين پل در يك كيلومتري جنوب شهر ليلان بر روي رودخانه ليلان چاي بنا گرديده است. اين پل در روزگاران گذشته راه ارتباطي همدان، كردستان و مراغه و تبريز را در برميگرفته است و اكنون به واسطه جاده جديد الاحداث مياندوآب ملكان ارتباط از اين طريق انجام مي گيرد. 

ارتفاع پل از جان پناه پل تا سطح رودخانه 90/4 سانتی متر و ارتفاع موج شکن ها 30/1 سانتی متر و طول پل 24 متر و عرض آن 50/6 سانتی متر و فاصله دهنه ها 40/4 سانتی مترو ارتفاع طاقها 50/3 سانتی متر ثبت گردیده پشت بندهای نیم دایره ای پل 20/2 سانتی متر وبصورت نیم دایره هستند.

طاق های پل بصورت جناغی و در وسط نوک بیزه طاق یک سنگ سفید آهکی بکار رفته است . بطور کلی تا ارتفاع 30/1 سانتی متر سنگ از آن به بعد مصالح آجر بکاررفته است و موج شکن ها و پشت بندها تا همان ارتفاع 30/1 می باشند. در حال حاضر یک پل نیز در 100 متری غرب پل لیلان ساخته شده راه ارتباطی در حال حاضر از روی آن میگذرد.