پل حاج سید محمد زنجان

پایه های پل تا ارتفاع 2 متر با سنگ های سفید به ابعاد 55 در 10 سانتی متر و ملات ساروج ساخته شده و در داخل و هسته پایه‌ها، از سنگ‌های درشت رودخانه استفاده شده و پایه‌های پل در جهت بالادست، چند ضلعی و در پایین‌دست به شکل نیم دایره است. دهانه میانی پل که بزرگتر از دیگر دهانه‌های آن است، 10/9 متر عرض و از سطح آب حدود 5/6 متر ارتفاع دارد. دهانه های جانبی پل نیز از سطح آب 80/4 متر ارتفاع و 90/4 متر پهنا دارد.

در میانه دهانه‌های اصلی پل و روی پایه‌ها، دو دهانه کوچکتر با طاق جناغی و عرض 30/2 متر ساخته شده و این دهانه ها علاوه بر کاهش وزن پل و صرفه جویی در مصالح، آب های طغیانی را از خود عبور می‌دهد. در هسته آجری این پل نیز فضاهای خالی طاقدار زیادی تدارک دیده شده که این امر باعث سبکی وزن پل، فشار کمتر بر پایه ها و صرفه جویی در مصالح می شود. این فضاها به تعداد 12 عدد، در پایه‌های متکی بر کناره های رودخانه و در فاصله بین دهانه‌ها تعبیه شده است.

تمام طاق ها و بدنه اصلی پل با آجرهایی به ابعاد 5*25*25 سانتی متر ساخته شدند و بستر رودخانه در محل برپایی پل، سنگ فرش شده بود که بعد از خرابی، توسط سازمان میراث فرهنگی با سنگ‌های رودخانه ای بازسازی شد. سطح گذرگاه پل، جان‌پناه‌هایی در طرفین دارد و به جهت ارتفاع زیاد دهانه میانی، از وسط به طرفین شیب ملایمی دارد و با سنگ‌های رودخانه ای فرشی شده است.

پل حاج سید محمد در سال 1336 توسط وزارت فرهنگ و هنر با شماره ۱۴۸۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

فصل های بهار و تابستان، زمان مناسب تری برای سفر به زنجان و بازدید از این جاذبه هستند.