کویر بهاباد

شكل كلی منطقه بهاباد به صورت دو سری ارتفاعات موازی در امتداد شمال غربي- جنوب شرقي كشيده شده و بلند ترين نقطه ارتفاعی آن در كوه های آسفيچ ( 5/5 كيلومتریجنوب جعفرآباد و مرز مشترك با استان كرمان) با ارتفاع 3069 متر و پست ترين نقطه آن با ارتفاع 1045 متردر محل خروجی رودخانه شور است. از نظر فرسايشی سنگ های بخش جنوب، جنوب غربی و غرب منطقه بيشتری در برابر فرسايش و هوازدگی داشته به همين جهت ارتفاعات بلندی را به وجودآورده است كه محل اصلی تغذيه سفره آب زيرزميني منطقه است.

در مقابل ارتفاعات شرقی و شمال غربی به دليل تقابل كم دربرابر فرسايش، ارتفاع کمتری داشته و بيشتر به صورت تپه ماهور و كوههای كم ارتفاع ظاهر شده اند كه نزولات جوی آن به مراتب كمتر بوده و در تغذيه آب های زير زمينی هم نقش چندانی ندارند.

رود شور مهم ترين رود منطقه است كه در حوضه آبريز دشت كوير جريان دارد و از كوه های آسفيچ و بنستان سرچشمه می گيرد و به دشت كوير می ريزد.

سطح حوضه اين رود 1650 كيلومتر مربع مساحت داشته و دارای يك ايستگاه هيدرومتري در ارتفاع1325 متري حوضه است. نوعی رودخانه در حوضه زهكشی اصلی و نوعی جريان آن فصلی بوده و منبع تغذيه آن باران، برف و چشمه سارها است.

قوچ و میش، کاراکال، یوز پلنگ، جبیر، كفتار، پلنگ، گرگ، انواع روباه،تشی،خرگوش، شغال و... از گونه های جانوری کویر بهاباد هستند. پرندگان متنوعی هم در این منیطقه هستند. تپه های ماهوری هم جلوه خاصی به کویر داده اند.

بهتر است بدانید که بازدید از این منطقه کویری نیازمند تجهیزات و وسایلی چون کفش مناسب، کیسه خواب، بطری آب، خوراکی و ... است.

بهترین زمان سفر به کویر بهاباد، پاییز و زمستان است.

بخش بهاباد در منطقه كويری واقع شده و از نظر آب و هوا در ناحيه گرم و خشك با تابستان های بسيار گرم و خشك و زمستان های معتدل يا سرد كم باران قرار گرفته است.

به علت وجود شن های روان و تپه های شنی و لخت بودن دشت ها و كوهستان ها، باد به صورت طوفان های سهمگين شنی مي وزد و سرعت آن تا 90 كيلومتر در ساعت هم مي رسد. بخش اعظم بارندگي در زمستان رخ مي دهد وپس از ان با رندگيهاي بهاره و سپس پائيز و بارندگي هاي تابستانه درمناطق پست صفر و در مناطق مرتفع هم بسيار ناچيزاست.

با توجه به وضعیت آب و هوایی استان یزد، فصل‌های بهار، پاییز و اوایل زمستان زمان مناسبی برای بازدید از این جاذبه هستند.