گنبد نمکی باغ بهزاد لردگان

گنبد نمکی باغ بهزاد و چشمهء آب شوری که در حوالی آن قرار دارد، عامل مؤثر در شوری و قلیایی بودن منطقه محسوب می‌‏شود. چشمه آب شور موجود در حوالی گنبد نمکی باغ بهزاد به جهت عبور از تشکیلات‏ نمکی و گچی، شور است و بیش‏‌ترین اثر مخرب آن در مسیر جنوب شرقی به مرکز و از آنجا به سمت غرب دیده می‌‏شود.

دو عامل برای رسیدن این گنبد نمکی به سطح‏ زمین در نظر گرفته شده است. اولین عامل، نیروهای تکنونیکی بویژه گسل‏‌ها هستند و عامل دیگر، وزن سبک نمک است.

مهم‌‏ترین کوه‏‌های این‏ محدوده، ارتفاعات سیوک در شرق، پازن‏پیر و دودلو در شمال و کوه‏ سرخ در جنوب است. دشت مزبور توسط دوره‌‏های تنگی که عمدتا توسط رودخانه حفر شدند، به سمت غرب زهکشی می‏‌شود. همچنین، عمده‏‌ترین رودخانه در این منطقه،‌ رودخانه‌ی خانمیرزا است که‏ مسؤولیت اصلی زهکشی دشت را به عهده دارد.

شیب عمومی زمین‏ در این دشت از شمال شرقی، شرق و جنوب شرقی به طرف مرکز دشت‏ و سپس از آن‏جا به طرف غرب است. از لحاط زمین‏‌شناسی، نمک‏ های سری هرمز متعلق به دوران کامبرین و پرکامبرین و قدیمی‌‏ترین‏ سازنده‌‏های زمین‏‌شناسی در منطقه است که شامل سنگ نمک، گچ، آهک، شیل، دولومیت و مارن‌‏های الوان می‌شود. همچنین، سازندهای مربوط به دوران‏ ژوراسیک و کرتاسه و ائوسن که شامل‏ سنگ‌‏های آهکی و کنلگومرا است، در منطقه وجود دارد.

دشت‏ مزبور از جمله فرونشست‏‌های فشاری است که در اثر فعالیت و عمل‏ گسل مشخص و بارز منطقه، یعنی دنا ایجاد شده است. آب و هوای‏ این دشت نیمه گرمسیری با تابستان‏‌های گرم و خشک است. میانگین‏ دمای سالانه آن حدود 14 درجهء سانتیگراد و متوسط بارندگی حدود 680 میلیمتر در سال است. در این دشت، گنبد نمکی باغ بهزاد به‏ عنوان یک پدیدهء ویژه و خاص زمین‌‏ساختی،محدودیت‏‌های خاص محیطی را به وجود آورده است.

با توجه به وضعیت آب و هوایی استان چهارمحال و بختیاری، فصل بهار و تابستان زمان مناسبی برای بازدید از این جاذبه است.