انتخاب استان
مدير کل يونسکو: از هشتگ ميراث ديداري شنيداري استفاده کنيد (1397/08/12)
به گزارش بزنيم بيرون ، پيام «اودره آزوله» مدير کل يونسکو به مناسبت 27 اکتبر؛ روز جهاني ميراث ديداري - شنيداري روز شنبه در آيين گراميداشت روز جهاني ميراث ديداري - شنيداري در محل کتابخانه ملي ايران خوانده شد.
در اين پيام که توسط مريم سلطان زاده، سرپرست دفتر منطقه اي يونسکو در تهران قرائت شد، آمده است:
«ميراث ديداري - شنيداري بخش مهمي از ميراث فرهنگي ما است. تصاوير و اصوات که بر روي فيلم‌ها، نوارهاي ويديويي و صوتي ضبط شده‌اند گذشته ما را زنده کرده و اتفاقات، صحنه‌ها و موقعيت‌هايي را در حافظه جمعي ما ثبت مي‌کنند که بدون آنها از خاطر ما حذف مي‌شدند يا ساکن و بي حرکت مي‌ماندند.
ميراث ديداري - شنيداري، منبعي ارزشمند از دانش و گواه و شاهد زنده‌اي بر تنوع اجتماعي، فرهنگي و زباني ما است.
با اين وجود اين يادگار که تا امروز زنده مانده و براي تاريخ‌دانان، دانشمندان و مردم عادي که در جست‌وجوي دانش گذشته خود ضروري هستند، آسيب‌پذير است. منسوخ شدن فناوري‌ها و رسانه‌هاي آنالوگ و بي‌توجهي، از عوامل تهديدکننده اين يادگارها هستند. اين ميراث به ويژه در برخي شرايط اجتماعي - سياسي در معرض خطر است.
دقيقا به همين علت يونسکو بزرگداشت اين روز جهاني را آغاز کرد تا عموم مردم را از ضرورت نياز به پاسداري از ميراث ديداري - شنيداري آگاه کند، از موسسه‌هايي که داراي اين ميراث هستند پشتيباني کند و دسترسي بيشتر به آرشيوها را ترويج کند.
همچنين يونسکو مشوق ديجيتال کردن آرشيوهاي مستند است و منابع ديداري - شنيداري زيادي را نيز در فهرست برنامه حافظه جهاني جاي داده است: از نوارهاي کنسرت‌هاي آرتا فرانکلين و ليونل همپتون در فستيوال جاز مونترو در فرانسه تا مستندات منحصر به فردي که در سال 1950 درباره قبيله جوهوآنسي در صحراي کالاهاري واقع در ناميبيا شکل گرفتند و نيز آرشيوهايي از کنفرانس باندونگ در سال 1955 در اندونزي.
امسال روز جهاني ميراث ديداري - شنيداري که با همکاري شوراي هماهنگ‌کننده موسسات آرشيوهاي ديداري - شنيداري برگزار شده است بر موضوع «داستان ادامه‌دار» تمرکز دارد.
هدف به نمايش گذاشتن آرشيوهاي خانوادگي و شخصي، بيرون آوردن آنها از اتاق‌هاي زير شيرواني و زيرزمين‌ها و به اشتراک گذاشتن تکه‌هايي از زندگي و لحظاتي که بر روي فيلم يا نوار ويديويي ثبت شده‌اند. به اين ترتيب مي‌توان زندگي‌اي که به گذشته تبديل شده است را با احساس دوباره زنده کرد.
اين آرشيوها که گاهي فراموش مي‌شوند يا مورد بي‌توجهي قرار مي‌گيرند مي‌توانند خوراکي براي حافظه جمعي ما و برقرارکننده ارتباط ميان نسل‌ها باشند.
احساساتي که آرشيوها در ما بر مي‌انگيزند اين ارتباط‌ها را مي‌سازند.
ميراث يک شيء ساکن نيست بلکه انباشته از معنا، اهميت و همه احساساتي است که زندگي‌هاي نسل‌هاي گذشته را همراهي مي‌کنند
