هوشنگ سيحون کيست؟
هوشنگ سيحون در سال 1299 در تهران و در خانواده هنرمندي که همگي اهل موسيقي بودند به دنيا آمد. او از کودکي به نقاشي علاقهاي مفرط داشت، با اينکه بايد به موسيقي علاقهمند باشد. از زماني که توانست زغال يا قلم به دست بگيرد به نقاشي کردن برروي ستونها و ديوارهاي خانهشان پرداخت.
سيحون تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در تهران گذراند و در سال 1319 از دبيرستان فارغالتحصيل شد و با تاسيس دانشکده هنرهاي زيبا در دانشگاه تهران، جزو نخستين دسته از دانشجويان رشته معماري، ثبتنام کرد و در سال 1323 تحصيلات خود را به اتمام رساند.
در سال 1324 در مسابقه طرح آرامگاه بوعلي سينا شرکت کرد و طرح او بهترين طرح مسابقه شناخته شد. سپس با صلاحديد آندره گدار براي تکميل مطالعات خود به فرانسه رفت. حدود 4 سال بعد در سال 1328 همزمان با شروع ساخت مقبره بوعلي سينا به ايران بازگشت و در سمت دانشيار دانشکده هنرهاي زيباي تهران و 5 سال بعد به عنوان استاد معماري مشغول تدريس شد.
همزمان با تدريس در دانشکده، دفتر کار خود را در سال 1328 تاسيس کرد و در سال 1314 به عنوان سومين رييس دانشکده هنرهاي زيباي تهران انتخاب شد. از همين سال فعاليتهاي زيادي در دانشکده هنرهاي زيبا و از جمله تاسيس سه رشته شهرسازي، تئاتر و موسيقي انجام داد.
سيحون در سال 1980 ايران را ترک کرد و به ونکوور کانادا رفت. فعاليتهاي هوشنگ سيحون را ميتوان در معماري و نقاشي خلاصه کرد. او در سمينارها و سخنرانيهاي متعددي در نقاط مختلف ايران و جهان شرکت داشته و در نقاط مختلف جهان آثار نقاشي او به صورت گروهي و انفرادي به نمايش گذاشته شده است.
طرحهاي او در کتابي به نام نگاهي به ايران در پاريس در سال 1973 و مجموعه دستاورد زندگي حرفهاي او (معماري - نقاشي) در کتابي به نام هوشنگ سيحون در کانادا در سال 1999 به چاپ رسيده است.
کارنامه فعاليت معماري هوشنگ سيحون به قرار زير است:
سالهاي 1328 - 1333
منزل و مطب دکتر فرهاد، منزل آقاي بابک، ساختمان پست فشار قوي، ساختمان اداري مرکز برق، منزل سرلشکر فيروز، دفتر هوشنگ سيحون و خوابگاهها و گاراژهاي آتشنشاني در تهران و ساخمان آرامگاه بوعلي در همدان.
سالهاي 1332 - 1335
منزل آقاي شيبان (دروس)، منزل آقاي محمدي (تپه اماميه)، منزل آقاي مقدم (تپه اماميه)، سازمان نقشهبرداري کل کشور (جاده قديم کرج)، آرامگاه نادر (مشهد)، کارخانه يخسازي و ريسندگي کورس (جاده شهر ري)، کارخانه کانادادراي (خيابان آزادي)، پرورشگاه کودکان (خيابان وليعصر)، سينما آسيا (خيابان جمهوري)
سالهاي 1335 - 1340
سينما سانترال (تهران)، کارخانه کانادادراي (آبادان)، لابراتوار عبيدي و شرکا (جاده قديم شميران)، منزل آقاي بشارت (الهيه)، منزل آقاي فرازيان (زرگنده)، منزل دکتر کاظمي (شميران)، منزل خانم ابتهاج (زعفرانيه)، مجموعه ويلاهاي آقاسيپور (پاسداران)، منزل آقاي هدايت (دروس)، مجموعه ويلاهاي ايپک چي (حصارک)، کتابخانه مجلس شوراي ملي با همکاري محسن فروغي، کيقباد ظفر بختيار و علي صادق، آرامگاه خيام (نيشابور)، آرامگاه کمالالملک (نيشابور)
سالهاي 1340 - 1345
تجديد بناي آرامگاه فردوسي (طوس)، بناهاي اطراف آرامگاه فردوسي (طوس)
سالهاي 1345 - 1350
منزل دولتآبادي (نياوران)، ساختمان مرکزي بانک سپه (تهران)، منزل سيحون (دروس)، مجتمع آموزشي فرح (جاده آرامگاه)، ضلع جديد بيمارستان ميثاقيه (تهران)
از سال 1350 به بعد
بازارچه ميرچخماق (يزد)، منزل سيحون (در کلکان در راه شمشک)
پيشينه طرح ساخت مقبرهها:
پس از کودتاي سوم اسفند ماه 1299، در سال 1301 گروهي از رجال سياسي - فرهنگي و علاقهمند به هنر ايران براي حفظ و نگهداري و تعمير ساخمانهاي تاريخي و به پاس حرمت يادگارها و مفاخر فرهگي و هنري ايران گردهم آمده و جمعيتي به نام «انجمن آثار ملي» تشکيل دادند. از اقدامات اوليه انجمن آثار ملي، طرح ساخت مقبره حکيم ابوالقاسم فردوسي بود. کريم طاهرزاده بهزاد طرح آرامگاه فردوسي را پيشنهاد کرد و اين طرح در سال 1313 افتتاح شد. به علت ناآشنايي سازندگان به فنون آزمايش خاک، محاسبه نکردن دقيق و بياطلاعي در وضعيت آبهاي زيرزميني ناحيه طوس، ساختمان از همان نخستين سالها شروع به نشست کرد و پس از 30 سال هوشنگ سيحون با حفظ طرح اوليه و الحاقات جديد بناي جديدي ساخت.
گفتني است پس از برگزاري جشن هزاره فردوسي و آغاز جنگ جهاني دوم به علت عدم تامين اعتبار مالي تا سال 1323 انجمن آثار ملي عملا فعاليتي نداشت و در آذر 1323 فعاليت خود را از نو آغاز کرد. دو اقدام اوليه انجمن آثار ملي در دوره دوم فعاليت خود توجه به ساخت آرامگاه بوعلي سينا و آرامگاه سعدي (طرح مشترک محسن فروغي و علي صادق به سال 1328) بود.