سفرنامه آبشار كليره - روستاي بتليم (1395/06/23)

مركز بندپي شرقي ، گلوگاه مي باشد كه تا مركز شهرستان بابل حدودا ٣٠ كيلومتر فاصله دارد و در قسمت جنوب اين شهرستان واقع شده است .

از گلوگاه تا روستاي بتليم حدودا 15 کيلومتر مي باشد .

                                                     گلوگاه

امروز صبح جمعه پنجم شهريور ماه هزار و سيصد و نود و پنج ساعت 5 صبح  اعضاي گروه ما در قالب گروه 17 نفره  " گروه کوهنوردي کوهيار بابل " با ميني بوس هميشگي مان  عازم بندپي شرقي شديم .

براي رسيدن به گلوگاه از مركز شهرستان بابل،  بايد از جاده شهيد صالحي يا جاده حبيبي استفاده نمود .

بعد از رسيدن به گلوگاه، مركز بندپي شرقي تا انتهاي جاده ادامه مسير ميدهيم در انتها جاده به دو مسير شرق و غرب تقسيم مي شود از سمت شرق بعد از گذشتن از پل به منطقه ييلاقي شيخ موسي ميرود و سمت غرب جاده خودش به دو مسير منتهي مي شود که فقط بعد از 40-50 متر عبور از اين مسير وارد جاده جنوبي آن که منتهي به روستاي بتليم مي باشد راه مان را ادامه ميدهيم .

اين سمت جاده را حدودا ١٥ كيلومتر كه بخشي اسفالت و بخشي هم شوسه يا خاكي است ادامه مسير ميدهيم با به روستاي بتليم برسيم .

                                               حسينيه روستاي بتليم

مسير را ادامه مي دهيم تا به حسينيه محل برسيم که تابلويي هم کنار آن نصب شده است .

بعد از پياده شدن از اتوبوس چند صد متري پياده روي مي کنيم و سپس از يكي از معبر هاي سمت راست وارد جنگل ميشويم .

                                                   مسير ورودي جنگل

                                             رسيدن به ابتداي مسير رودخانه

حالا تا پاي ابشار حدودا يك و نيم ساعت با پياده روي در جنگل فاصله مي باشد .

مسير جنگلي را چند صد متري ادامه ميدهيم تا به بستر رودخانه برسيم بعد از رسيدن به رودخانه حالا مسيرمان را در جنگل و در امتداد آن ادامه مي دهيم و گاهي  هم در بستر رودخانه مسيرمان را پي ميگيريم .

مسير از دل جنگل سرسبز با درختان سر به فلک کشده ميگذرد که متاسفانه از درختان انبوه خبري نيست و در همه جا دام ها " گاوهاي دامداران " ديده ميشوند که در حال نابودي جنگل مي باشند و هيچ مسئولي هم در جهت رفع اين معضل اقدامي انجام نمي دهد .

متاسفانه اين دامها تمام جوانه هاي درختان و همچنين نهال هاي کوچک که بايد درختان تنومندي شوند را به عنوان علوفه ميخورند و به خاطر همين ديگر خبري از جنگلهاي انبوه نمي باشد  .

 بالاخره بعد از يک و نيم ساعت پياده روي در ميان جنگل و در امتداد رورخانه در يک روز بسيار گرم تابستاني ولي خيلي خنگ در اين مسير آبشار و رودخانه نسبتا پر آب به آبشار مورد نظر مي دسيم .

همانطوري که ملاحظه ميفرماييد ارتفاع آبشار چند ده متري مي شود و در اين موقع از سال يعني تابستان آبشار داراي آب فراواني است .

اعضاي گروه سپس تني به آب سرد آبشار زدند که بسيار لذت بخش بوده و خستگي مسير را از تن بدر تمود و سپس بعد از استراحت و صرف غذا مسير برگشت را پي گرفتيم .

در پايان اين نکته را هرگز نبايد فراموش کنيم  همان طوري که از اين طبيعت بکر و زيبا استفاده ميکنيم و از گذشتگان به خوبي به ارث برده ايم  اين فرصت را هم به آيندگان بدهيم تا از اين نعمت بهره مند گردند .