طبيعت توسکستان؛ ميعادگاه عشق (1395/06/24)

به گزارش بزنيم بيرون ،  توسکستان ميعادگاه اين بار سفر باشگاه گردشگري «باما» وابسته به «انجمن باور» بود. کاروان باماييها در قالب خودروهاي سواري بامداد روز چهارشنبه تهران را به مقصد گلستان ترک کرد. اولين توقفگاهمان پارک جنگلي زيباي جوارن در سوادکوه مازندران بود که در آن صبحانه دستپخت خانم رومينا، هميار و راهنماي تور پرتلاش و با ذوق باما را در آلاچيقهاي فرحبخش آن صرف کرديم و با تواني مضاعف راه را تا اردوگاه مقصدمان پيموديم.
تا بامداد روز شنبه زمان بازگشت کاروان روزها و شب‌هاي فراموش نشدني را در جمعي گرم و صميمي که با هم بودن‌ها ساعت به ساعت بر اين صميميت مي‌افزود گذرانديم. زير آلاچيقهاي جنگلي بارانهايي بي سابقه را يا بازيهاي جمعي، گفتگو و خنده و آتش و کباب تجربه کرديم. به قول امروزي‌ها فان و سوژههاي تفريحي هم که بسيار بود. از بالا رفتن از درخت‌ها گرفته(که بچههاي کم بيناي گروه که براي نخستين بار بامايي شده بودند به قول بچهها روي بينايان را کم کرد) تا تاب بستنهاي پرمکافات و صدالبته تجربه تاب سواريهاي کودکي اما اين بار در بزرگسالي و زير نگاه شکارگر بچههاي شيطان جمع که هر نکته و چيزي را سوژه خنده ميکردند. چندبار بساط گسترديم و تا خواستيم آتش کباب را برپا کنيم باران ناگهاني سوروساطمان را به هم ريخت و تا جمع کرديم باران بند آمد و دوباره بساط گسترديم.
آنچه بود خاطرههاي شاد بود و صميميت بچهها که موجب ميشد کمبودها را نبينيم و آنچه ميديديم با هم بودن ها، آشنا شدنها و دلدادگي دو تن از همسفران بود که پيمان تشکيل خانوادهاي جديد را نويد داد. پيوندي که همه کاروان چشم به راه تجربه مراسم آن هستند. بيراه نيست که بچهها به توسکستان ميعادگاه عشق لقب دادند. گذشته از تجربه لحظات لذتبخش خاطرهانگيز همسفران از خودشان، زندگيهاي پر نشيب و فراز و البته موفقيتهايشان گفتند و از يکديگر آموختيم تا سفر شادمان دستاوردهاي آموزشي و فرهنگي را نيز در خود داشته باشد. تولد وحيد را که آرام و همکار و جلوهاي از توانمندي افراد معلول بود جشن گرفتيم و زير باران سيل آساي تابستاني گلستان کيک خورديم.
جا دارد از تيم همياران باما، محسن زماني عزيز که مثل هميشه پرتلاش و آرام و مهربان بود، مجيد زماني عزيز، روميناي خستگي ناپذير و مسعود لساني که به راستي و به تنهايي تجسم کامل همياري و همراهي ست، مرواريد رضايي که واقعا مرواريد بود، مهيار افتخار مهربان و مادر باوريها، مادر افتخار که اگر نبودند اين سفر خاطره انگير شکل نميگرفت، تشکر و قدرداني کنيم.
پيش به سوي ميعادگاه بعدي باما. با ما باشيد…