امامزاده عبدالله (ع) شوشتر

آرامگاه امامزاده عبدالله (ع) شوشتر در گذشته دارای بناهای جانبی مدرسه علمیه ، کتابخانه و مهمانسرا بوده برخی مومنین و بزرگان و عرفا را در نزدیکی آن جهت تبرک دفن می کردند.

با توجه به وضعیت آب و‌ هوای استان خوزستان، فصل های بهار و زمستان زمان مناسبی برای بازدید از جاذبه های این استان هستند.

ساختمان امامزاده عبدالله (ع) شوشتر را به المستنضر بالله نسبت می دهند ، کتیبه ای بسیار کهن در بالای مرقد شریفش حک شده که تاریخ آن به سال 629 هـ ق است با توجه به این تاریخ که بیش از 700 سال از ثبت آن گذشته است قدمت و کهنگی بنا و برخی گمان ها را به یقین تبدیل می کند.

تاریخ زمان شهادت امامزاده نیست بلکه تاریخ تجدید بنایی آن است که از روزگارن دراز باقیمانده است و نشان دهنده توجه ویژه حاکمان محلّی روزگاران بعد ایشان بوده است. البته شوشتر در آن روزگار نقش بسیار مهمی در میان تمدن اتابکان لر داشته است.

در نزدیکی این جاذبه بند لشکر شوشتر قرار دارد به شما پیشنهاد میکنیم از این جاذبه هم بازدید کنید.

این جاذبه دارای امکاناتی همچون:دسترسی به وسایل نقلیه،امکان دسترسی معلولین با ویلچر،پارکینگ،سرویس بهداشتی،بوفه و رستوران است.

کاشی کاری های ظریف و زیبایی که در بنای امامزاده عبدالله (ع) شوشتر بکار رفته شگفت انگیز است . رواق ورودی آن ساده است اما هلالی شکل است و از مصالح گچ ، آهک و خشت خام در ساختن بنا استفاده شده است مناره آن و گنبد به سبک آثار دوره سلجوقی است.

اما آثار خرابی و کهنگی هنوز در آن مشاهده می شود. ساداتی در شوشتر یافت نشده که خود را از نوادگان این امام زاده بدانند پس بنا براین تنها بازماندگان این ذریه پیامبر همان ساداتی می باشند که در دهستان بارز و کیزوک دهدز ایذه ساکن اند.