مشخصات تالار رودکی
تالار رودکی میزبان کنسرت گروههای موسیقی سنتی، کلاسیک و اجراهای ارکسترال بوده است. کنسرت گروههای موسیقی معاصر، مدرن، تلفیقی، سنتی، رسیتال های پیانو، ویولن، فلوت، گیتار کلاسیک، ارکستر مجلسی، کر فیلارمونیک و کنسرت همنوازان و بسیاری برنامه های موسیقایی دیگر در تالار رودکی اجرا شدهاند.
تاریخچه تالار رودکی
ساخت تالار رودکی همزمان با تالار وحدت در خیابان استاد شهریار (دکتر ارفع سابق) تهران در سال ۱۳۳۶ آغاز و پس از ۱۰ سال در آبان ماه ۱۳۴۶ افتتاح شد.
ویژگیها تالار رودکی
سن تالار رودکی ثابت است و فقط برای تمرین ارکستر و اجرای گروههای موسیقی طراحی شده است. همچنین انتهای صحنه به اجرای گروههای ارکسترال و گروه کر اختصاص داده شده است.
سیمای عمومی تالار رودکی
تالار رودکی شامل سالن اصلی در طبقه سوم و بالکن در طبقه چهارم است که مجموعا گنجایش 200 نفر را دارد. شایان ذکر است کلیه طبقات تالار رودکی در زمان افتتاح به استقرار مدیر و رهبر ارکستر، نوازندگان سازها، بخش فنی، تمرین و اجرا اختصاص داشته است که در طول زمان به واحدهای اداری تبدیل شده است.
امکانات ویژه تالار رودکی
در آذرماه 1388 تالار رودکی مجهز به سیستم نور تحت لیسانس شرکت ADB و صدای DYNACORD آلمان شد.
دی ماه 1389 مراحل تعمیر، ترمیم و تجهیز نهایی تالار رودکی شامل نصب دوربینهای تصویربرداری، پل نوری، سیستم آکوستیک، کف پوش، پرده پرتابل و ویدئو پروجکشن و همچنین تعویض سن و صندلیها و تجهیز سیستم نوری انجام پذیرفت.
همچنین 81 رفلکتور صدا در سقف طراحی شده است که گروه اجرایی را بینیاز از میکروفون خواهد کرد. همچنین ارتقا سیستم صوتی تالار شامل میکسر دایاناکورد و میکروفنهای متعدد امکان ضبط همزمان برنامهها را فراهم میکند.